Θεατρικά (Ο απολογισμός. Το τελευταίο τρένο. Αν άλλαζαν όλα)

«(…) Τα διάβασα και τα χάρηκα τα τρία θαυμάσια θεατρικά σου μονόπρακτα.

            Πρωτότυπα σε έμπνευση, ενδιαφέροντα σε πλοκή και μεστότητα σε θεατρική δομή. Έργα ποιότητας με ψυχολογία ηρώων, συγκίνηση συναισθημάτων (…) Απρόοπτα εξαλλάσσονται με γοργό ρυθμό, γύρω από ιστορίες που ‘δεν παλιώνουν ποτέ’ καθώς γράφεις στο προλογικό σημείωμα. Όσο και αν διαφοροποιείται η ζωή και ο έρωτας και ο πόνος και ο θάνατος κυριαρχούν το ίδιο (…)»

Χρυσάνθη Ζιτσαία

Θεσσαλονίκη, 31.1.94

«Η θεατρική σας προσπάθεια έχει και στίχους και ευαισθησία και Δράση, που τόσο είναι αναγκαία για τη Θεατρική Σκηνή. Σφιχτή, νευρώδικη η φράση σας, πάει ίσια στην καρδιά (…)»

Πίτσα Καπιτσινέα – Μπινιάρη

«Τα τρία θεατρικά μονόπρακτα της Τούλας Μπούτου Ο Απο­λογισμός, Το τελευταίο τραίνο και Αν άλλαζαν όλα εντυπωσιάζουν με την καλλιτεχνική τους πληρότητα. Με ενδιαφέρουσα σφιχτοδεμενη πλοκή κεντρίζουν την περιέργεια, κάνουν τον θεατή να ανυπομονεί με την εξέλιξη του μύθου και πετυχαίνουν την μέθεξη ιδεών, πράγμα πού επιθυμεί κάθε σωστός συγγραφέας, πού γράφει, θέατρο ήθους.

Η Τούλα Μπούτου γράφει θέατρο - γνήσιο θέατρο, Τα μονόπρακτα της θα μπορούσαν να ήταν τρίπρακτα, τόση πυκνότητα γραφής έχουν! Μέσα από την απόγνωση και τον πόνο αναβλύζει ένα μήνυμα αισιοδοξίας, μια νότα ανθρωπιάς (…)

          (…) Η επιτυχημένη θητεία της στο διήγημα, την ποίηση, αλλά και το μυθιστόρημα, της χαρίζουν τα κατάλληλη εφόδια ώστε το έργο της εμπλουτισμένο από τις αρετές αυτών των λογοτεχνικών μορίων, να πάλλει από ζωντάνια, αμεσότητα και λυρισμό.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το θέατρό της είναι δραματοποιημένο διήγημα, όπως συμβαίνει με το θέατρο του Τσέχωφ, πού ήταν επίσης ένας εξαίσιος διηγηματογράφος, η δραματοποιημένο μυθιστόρημα, όπως υπήρξε το θέατρο του Πιραντέλο ή των δικών μας Γρηγορίου Ξενοπούλου και Σπύρου Μελά (…)

(…) Το θέατρό της, υποβλητικό, σαν χαϊδευτικό άκουσμα μου­σικής δωματίου, θυμίζει τον γλυκό ήχο μιας σονάτας πιάνου η τον χαμηλό τόνο ενός κουαρτέτου εγχόρδων. Η μαγεία πού δια­χέεται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι διαρκής και υπαρκτή (…)

(…)  Ο θεατρικός λόγος της Τούλας Μπούτου δοκιμάσθηκε στο σανίδι και βγήκε νικητής στην αναμέτρηση με το κοινό, που ποτέ δεν χαρίζεται σε ένα αντιθεατρικό κείμενο, ακόμα κι αν έχει την ποίηση του λόγου ενός Ν. Καζαντζάκη κι ενός Αγγ. Σικελιανού, που τα έργα τους ποτέ δεν κέρδισαν το πλατύ κοινό·

Ο Απολογισμός είναι ένα σύγχρονο αστικό δράμα, που μιλά κατ'ευθείαν στην ψυχή του ανθρώπου. Τα δύο ζευγάρια, που κι­νούνται μέσα στην πλοκή του έργου, είτε άμεσα αναφερόμενα, είτε έμμεσα σαν σκιές, είναι φιγούρες της ζωής.

Τα πρόσωπα του Τελευταίου Τραίνου είναι δύο νέοι άνθρωποι, που από διαφορετικές αιτίες ο καθένας, βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής τους. Στο θέατρο της Τούλας Μπούτου υπάρχει διάχυτο το αίσθημα μιας Νέας Αρχής. Το αίσθημα της ανάρρωσης των ψυχών είναι πα­ρόμοιο με το αίσθημα της ανάρρωσης του ασθενούς, που έχει κάθε λόγο να γνωρίζει καλλίτερα η συγγραφέας, που ως γιατρός, αισθάνεται ιδιαίτερα τον ανθρώπινο πόνο και με αλτρουισμό πασχί­ζει για την ανακούφιση του ασθενούς ή του θεατρικού της ήρωα. Μέσα στο έργο της βιώνεται η αγάπη για τον πονούντα συνάνθρωπο μας, ο ανθρωπισμός που είναι έκδηλος στο λειτούργημά της, απο­τυπώνεται στη σκιαγράφηση των ηρώων.

Το Αν άλλαζαν όλα είναι ένα σφιχτοδεμενο μονόπρακτο, που ξεχειλίζει αισιοδοξία, μέσα από την επιφανειακή απαισιο­δοξία της περιρρέουσας ατμόσφαιρας του έργου. Οι χαρακτήρες του έργου είναι άνθρωποι απλοί, οικείοι, ζωντανοί, άνθρωποι που συναντάς καθημερινά δίπλα σου, που πορεύονται στη ζωή αγωνιζόμενοι, άνθρωποι που η βιοπάλη και η καθημερινότητα έχει αρχίσει να φθείρει (…)»

Δημήτρης Α. Κράνης

«Στου ‘Γκοβόστη’ έγινε το βράδυ της περασμένης Τρίτης (22.9.94) σε κύκλο λογοτεχνών και διαννοουμένων, η παρουσίαση του νέου βιβλίου της γνωστής Πειραιώτισσας συγγραφέως και αντιπροέδρου της ‘Φιλολογικής Στέγης’ κυρίας Τούλας Π. Μπούτου Θεατρικά, που κυκλοφόρησε στη σειρά των εκδόσεων του παραπάνω εκδοτικού οίκου. Το βιβλίο παρουσίασε με σύντομη ομιλία του και με πυκνό και καίριο λόγο ο λογοτέχνης κ. Δημήτρης Κράνης, ενώ η ίδια η συγγραφέας περιορίστηκε στην ανάγνωση μιας χαρακτηριστικής επιστολής που της έστειλε η γνωστή ποιήτρια της Θεσσαλονίκης κυρία Χρυσάνθη Ζιτσαία, με την ευκαιρία της έκδοσης των Θεατρικών της. (Ας σημειωθεί ότι στα Θεατρικά της κ. Μπούτου περιλαμβάνονται τρία μονόπρακτα, Ο Απολογισμός, Το τελευταίο τρένο, Αν άλλαζαν όλα...)»

Γιάννης Χατζημανωλάκης

εφ. Χρονογράφος

Δευτέρα, 28.2.1994