Παράλληλες Γραμμές

Διηγήματα, Πειραϊκαί Εκδόσεις, 1991

«(…) Πετύχατε απόλυτα το στόχο σας να γεμίσετε τα διηγήματά σας με ψυχική δύναμη, με νοηματικό προβληματισμό, με ανθρώπινη αρετή. Έχουν γρήγορη, συναρπαστική κίνηση, γοητευτική ενάργεια, ύφος σύγχρονο και κομψότητα λόγου. Μα εκείνο που τα ξεχωρίζει είναι η ανθρωπιά. Ο άνθρωπος που κλαίει πάνω από τα ερείπια της ζωής, εκείνης της ζωής που την είχε στολίσει με τα πιο ακριβά όνειρα της ψυχής του, θέλει τώρα να τη δει με την ιδεατή – όχι ρεαλιστική – συνέχειά της.

Η ιδιότητα του γιατρού, που είδε, άκουσε κι έζησε πολλά, είν’ένας πολύτιμος βοηθός στην έμπνευσή σας και σας οδηγεί, φιλοσοφημένα, στην ολοκλήρωση του κομματιασμένου ‘εγώ’. Αυτού του ‘εγώ’ που θέλετε ν’απελευθερώσετε από τα πάθη της τυφλής ύπαρξης.

Συγχαρητήρια (…)»

Αντιγόνη Βρυώνη

Αθήνα 3.4.1992

«(…) Ωραίος τίτλος. Ναι, παράλληλες, όμως η κάθε μια με το χρώμα της, τη δική της κατάσταση, την ξεχωριστή παρουσία. Για τις οποίες δούλεψαν παράλληλα, ο Λογοτέχνης, ο Γιατρός, ο Άνθρωπος. Η έμπνευση, ο στοχασμός, η καρδιά, η γνώση της ζωής. Το ένα διήγημα καλύτερο από το άλλο. Τα διάβασα και τα θαύμασα, σαν θέματα και σαν χειρισμό της πλοκής. Σύντομα, μεστά, με έμπνευση, ψυχολογίες ηρώων, με λόγο συναισθηματικό. Παρμένα από τη ζωή, με την ατομική τους περίπτωση και το κοινωνικό τους αντίκρυσμα. Τρυφερά, ρωμαλέα, ζωντανά, συγκινητικά (…) Εγκάρδια σε συγχαίρω και σου εύχομαι πάντα παρόμοιες δημιουργίες (…)»

Χρυσάνθη Ζιτσαία

Θεσ/νίκη 2.2.92

«(…) Δικαιωματικά κατέχετε την εξέχουσα θέση σας στη λογοτεχνική μας κοινότητα. Οι Παράλληλες Γραμμές συναντώνται στην αδυσώπητη σημερινή πραγματικότητα των καιρών μας. Τα θέματα των διηγημάτων σας καθημερινά, ανθρώπινα, τραγικά. (…) Ο ρυθμός του κειμένου είναι γοργός. Η δομή τους στρωτή (…)»

Γεώργιος Κόμης

22.3.92

«(…) Κι ένα πλήθος άλλα ευρηματικά περιστατικά από την υπόλοιπη κοινωνική ζωή κοσμούν το βιβλίο της Τούλας Μπούτου Παράλληλες Γραμμές. Τα πάντα σφριγηλά, συναρπαστικά, με στέρεα φωτογραφική δομή και γνήσια την ανθρώπινη παρουσία σ’ένα ανοιχτό διάλογο με την εποχή της»

Δημήτρης Σιατόπουλος

«Η κυρία Τούλα Μπούτου, στη νέα πεζογραφική προσφορά της, μας δίνει το τεράστιο, γεμάτο απρόοπτα και συγκινήσεις ‘θέατρο’ της καθημερινής ζωής, παραστατικά και στις πιο αδρές του διαστάσεις. Η πεζογραφία της Τούλας Μπούτου, έχει σαν ‘θέση’ τον ίδιο τον άνθρωπο. Όχι τον ξεχωριστό, τον εξωκοινωνικό, τον ιδιόμορφο περιπτωσιακό. Αλλά το υπαρκτό πλάσμα της συμβιωτικής πραγματικότητας, που βρίσκεται στην καρδιά του χρόνου»

εφ. λωτός

Ιαν. 1993