Γιατροί έξω απ'τα χαρακώματα
Εφηβικό μυθιστόρημα, εκδ. Φύλλα, Αθήνα 1997
1η έκδοση 1997
2η έκδοση 1998
3η έκδοση 2003
140 σελίδες
«Η κ. Τούλα Μπούτου πασχίζει για να μάθουν τα παιδιά μας ‘…πως υπάρχουν γιατροί που βρίσκονται έξω από τα χαρακώματα… Σε μέρη απομονωμένα, σε άγονα νησιά, σ’ακριτικά χωριά’.
Η κ. Τούλα Μπούτου μ’ολάνοιχτα τα μάτια της ψυχής της ανοίγει τα παράθυρα της ευαισθησίας μας»
Σταύρος Αβδούλος, Ειρήνη Ριτσώνη-Μπόμπολου,
Διαδημοτικό Δίκτυο, 6.9.1998
«(…) Μας δίνει μια αληθινή όψη κι όλες τις διαστάσεις του ιατρικού επαγγέλματος – λειτουργήματος, έτσι όπως ασκήθηκε από τους πρώτους διδάξαντας Ασκληπιό, Ιπποκράτη και όπως πρέπει να ασκείται στον αιώνα μας και στις προσεχείς εκατονταετίες. Με την καρδιά και την ψυχή και με θυσίες. (…) Όλο το μυθιστόρημα αποτελεί ένα μάθημα αλτρουισμού, αγάπης, προσφοράς και θυσίας των νεαρών ανθρώπων και όσων ακόμη μπορούν να νιώσουν αγάπη και αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπό τους (…) Πολύ καλή η γραφή και η ροή του λόγου της. Η περιγραφή των χαρακτήρων, των προσώπων, των ταξιδιών και των καταυλισμών των προσφύγων. Ζωντανοί διάλογοι. Αληθινές οι συναισθηματικές προσεγγίσεις στις ψυχολογικές καταστάσεις των πονεμένων και πολύ προσεγμένες με ευαισθησία δοσμένες οι υπέροχες λυρικές και ερωτικές στιγμές (…) Ο αναγνώστης ζει ευχάριστες στιγμές και το κυριότερο, διδάσκεται ανθρωπιά και αρετές για να παραδειγματιστεί και να ακολουθήσει παρόμοια παραδείγματα για το δικό του καλό και το καλό του κόσμου»
Νίκος Ανώγης
Λογοτέχνης – Κριτικός
Αθήνα 12.8.1997
«(…) Γιατροί έξω από τα χαρακώματα. Ένα μυθιστόρημα για νέους, για μεγάλους, για σκεπτικιστές, για απογοητευμένους. Έργο που δίνει ωραίες συγκινήσεις, δημιουργεί αισιοδοξία, πλαταίνει ψυχές… από λογοτεχνική πλευρά το βιβλίο της κ. Μπούτου ικανοποιεί πολύπλευρα τον αναγνώστη. Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του μέχρι τέλους… γενικότερα, από το μυθιστόρημα Γιατροί έξω από τα χαρακώματα εκτινάσσεται ζωογόνο το πνεύμα της ανθρωπιστικής Ιατρικής που αποτελεί παρηγοριά και ρίχνει το δικό του φως στα ‘φωτερά σκοτάδια’ (όπως θα έλεγε και ο Γ. Δροσίνης) του κόσμου. Κι αυτό βεβαιώνει πως δεν χάθηκαν όλα για τον Άνθρωπο»
Στέλιος Ι. Αρτεμάκης
άρθρο: Ιατρική και Ανθρωπισμός,
Ναυτεμπορική, 14.9.1997,
«Πλημμυρίζει ανθρωπιά το ζεστό αυτό κείμενο της άξιας πεζογράφου που σε μια εποχή που δυστυχώς η κοινή γνώμη καταλογίζει στους γιατρούς χρηματισμό και αναλγησία δείχνει ότι υπάρχουν γιατροί που θυσιάζονται για τον άνθρωπο»
Κώστας Βαλέτας
Ραδιοτηλεόραση, Σεπτέμβριος 1998
«(…) Είναι ένα βιβλίο αξιώσεων, διαβάζεται χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη. Δείχνει το βάρος της ιατρικής επιστήμης, μιας επιστήμης που έδωσε τις βάσεις της ο πατέρας της ιατρικής, Ιπποκράτης, που η πλειονότητα του ιατρικού κόσμου, τηρεί με μαθηματική ακρίβεια, τον όρκο του, παρόλο που η σημερινή εποχή της ύλης, πολλές φορές εξαναγκάζουν μερικούς – ελάχιστους – να γίνονται –επαναλαμβάνουμε – επίορκοι της ιερής αποστολής τους. Είναι βιβλίο γραμμένο με πολλή αγάπη, απαραίτητο για κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα στους ανθρώπους της Υγείας και Πρόνοιας.
Η κα Μπούτου μας μάγεψε για μια ακόμα φορά με τη γραφίδα της. Της πρέπουν συγχαρητήρια και πολλές ευχαριστίες»
Αλέκος Βασιλείου
περ. Φθιωτικός Λόγος.
«(…) Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα. Είναι μια ιστορία αληθινής ζωής, δεμένη με καταστάσεις αντίξοες και συνοδοιπορούμε μαζί της στο χρονικό του αλτρουισμού και της χριστιανικής συμπεριφοράς, με το αγάπα τον πλησίον σου (…)»
Γιώργος Βρέλλης
στήλη ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ,
εφ. Νέοι Αγώνες Ηπείρου, 16.09.1997
«(…) Στο συγκεκριμένο βιβλίο έχουμε ένα άρτιο μυθιστόρημα, στο οποίο συνταιριάζεται αρμονικά ο ευρηματικός συχνά, ‘μύθος’ με μια μοντέρνα –‘ασθμαίνουσα’ θα την χαρακτήριζα- ‘γραφή’ και με ζωντανό, πειστικό διάλογο που συναρπάζει… πάντα με ‘επίκεντρο’, τον ίδιο τον άνθρωπο –το βασανισμένο, πικραμένο και συχνά ‘προδομένο’ άνθρωπο των σημερινών, κάθε άλλο παρά ανθρώπινων καιρών… φέρνει, σ’αυτούς τους ισχνούς συναισθηματικά και εκρηκτικά φορτισμένους καιρούς μερικά απλά ίσως αλλά και αιώνια μαζί μηνύματα. Την αγάπη… Την ανθρωπιά… Την ελπίδα».
Κώστας Θεοφάνους
στήλη Το Πειραϊκό Βιβλίο
Εφ. Πειραιάς, Αύγ.1988
«(…) Γιατροί έξω από τα χαρακώματα. Το βιβλίο αυτό έχει κάνει ήδη δυο εκδόσεις, θα κάνει κι άλλες γιατί είναι κατάθεση ψυχής, διατυπωμένη σε λόγο απλό και γλαφυρό (…) Όταν τελείωσα την ανάγνωση θυμήθηκα το παλιό κινηματογραφικό αριστούργημα Όσο υπάρχουν άνθρωποι»
Σαράντος Ι. Καργάκος
από την στήλη του
Πνευματικές ακτίνες, 19.7.1998
«Το Έξω από τα χαρακώματα είναι ένα μυθιστόρημα πολύ καλά γραμμένο που όταν ξεκινήσει κανείς να το διαβάσει πείθεται αμέσως ότι δεν πρόκειται για βιβλίο που το παίρνεις να το διαβάσεις για να περάσεις την ώρα σου, αλλά ένα βιβλίο με το οποίο θα αντικρίσεις κατάματα και θα ζήσεις έντονα μερικά από τα πιο φλέγοντα προβλήματα του καιρού μας, από τον πόλεμο του Κουρδιστάν ίσαμε την καρδιά των νέων που εμπνέονται από ανθρωπιστικά ιδανικά (…)»
Ε.Ν. Μόσχος
‘Γιατροί έξω από τα χαρακώματα’-
Ζήλος και ευαισθησία στο μυθιστόρημα
της Τούλας Σουβαλιώτη – Μπούτου
εφ. Καθημερινή, 18.5.1999
«(…) Όπως εύστοχα έχει γράψει ο Ε.Ε. Μόσχος, οι τρεις βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου είναι ‘αληθινοί ολοζώντανοι’. Το ίδιο ακριβώς θέλουμε να επισημάνουμε κι εμείς. Πραγματικά η συγγραφέας, μας τους σκιαγράφησε και μας τους ζωντάνεψε με περισσή τέχνη. Κρίνουμε πως τις σελίδες τους βιβλίου τις διαπερνά η δροσιά της νιότης αλλά κι η τόλμη, βασικό χαρακτηριστικό της νιότης. Ο γερο-γιατρός, με την περιγραφή και τη σκιαγράφηση της προσφοράς και της δράσης του, αποτυπώνει την καταξίωση της ανθρώπινης προσφοράς στον ανθρώπινο πόνο. Οι περιγραφές, η όλη εξέλιξη της πορείας του έργου, από την πρώτη μέχρι την έσχατη σελίδα, κρατούν σ’εγρήγορση τον αναγνώστη που θέλει, σώνει και καλά να διαβάσει, χωρίς διακοπή το βιβλίο.
(…) Πιστεύουμε πως η λογοτέχνης – ιατρός κατέχει τα μυστικά του πεζού λόγου και μέσα από τις λεπτομέρειες της ζωής των ηρώων της, σελίδα τη σελίδα, καταφέρνει να σε παίρνει, άνετα, στους δικούς της όμορφους κόσμους. Κόσμους καλών αισθημάτων. Ανιδιοτελούς προσφοράς αλλά και οφειλής προς τον πλησίον. Κάθε νέος και νέα που θέλει να ακολουθήσει την Ιατρική επιστήμη, θα βρει στο πρόσωπο των τριών γιατρών ηρώων του βιβλίου, της Τζούλιας, του Πάνου και του γερο Θωμά τ’αληθινά φωτεινά πρότυπα για να προχωρήσει (…)»
Γιώργος Πετούσης
εφ. ……?………… (στήλη Βιβλιοπαρουσιάσεις)
7 Οκτωβρ. 2004
«(…) Πέρα που είναι ένα σωστό βιβλίο, είναι και μια δίκαιη πράξη το ότι ασχοληθήκατε με το θέμα των ιατρών έξω από τα σύνορα (…) Κράτησα το βιβλίο να το ξαναδιαβάσω, πιο προσεχτικά (…) Αλλά από τώρα μπορώ να σας πω ότι αξίζει τον έπαινο»
Σπύρος Πλασκοβίτης
«Οι ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ με την επιστολή αυτή επιθυμούν να σας συγχαρούν και να σας ευχαριστήσουν για το αξιόλογο βιβλίο σας. Οι ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έχουν βρεθεί κατ’επανάληψη με τις αποστολές τους δίπλα στους δοκιμαζόμενους πληθυσμούς τόσο του Τρίτου Κόσμου όσο και της Ελλάδας και στις σελίδες του βιβλίου σας είδαν με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση την εικόνα του έργου τους»
ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - Θ.Ρόζενμπεργκ
πρόεδρος, Επ. Καθηγητής Παν/μίου
Αθηνών, 25.11.1997
«(…) Τέχνη είναι η αισθητοποίηση σε καλλιτεχνική δημιουργία του συναισθηματικού μας κόσμου, συγκροτημένου κάτω από τις επιδράσεις του βιωμένου χρόνου του πολιτισμού, σε συνάρτηση πάντα με την κοινωνική πραγματικότητα (…)
Η γιατρός του Πειραιώς, πεζογράφος και ποιήτρια Τούλα Σουβαλιώτη – Μπούτου (…) πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ‘εφηβικό’, καθώς το λέει, μυθιστόρημα με τίτλο Γιατροί έξω από τα χαρακώματα (σελ.140) από τις εκδόσεις Φύλλα. Θέμα της και πάλι ιατρικό. Και η γραφή να προσεγγίζει τον έφηβο, αλλά να δονεί με την άριστη πεζογραφία της κι όποια άλλη ηλικία. Γιατί ακριβώς η υπόθεσή της είναι αντλημένη από τους γιατρούς που λειτουργούν σε μέρη μακρινά, απομονωμένα, σε άγονα νησιά ή ακριτικές εστίες και σε περιοχές με πολεμικές περιπέτειες. Δηλαδή ‘έξω από τα χαρακώματα’ και την ασφάλεια του κέντρου.
Είναι ένα καλοδουλεμένο μυθιστορηματικό κείμενο, με την αφοσίωση στα πανανθρώπινα ιδεώδη, που συγκινεί και παρέχει την καθαρή ψυχή του βαθύτερα προβληματισμένου επιστήμονα και υπεύθυνου λογίου της εποχής μας»
Δημήτρης Σιατόπουλος
Εφ. Εστία, στήλη Ο ΕΝΤΥΠΟΣ ΛΟΓΟΣ
12.7.1997
«Το γιατρό πρέπει να το βλέπουμε όπως το περιγράφεις εσύ. Σαν ενός καλού Σαμαρείτη. Σαν ενός εθελοντή στα βάσανα του συνανθρώπου του. ‘Ιατρός πολλών ανδρών άξιος’, όπως έλεγε ο Ιπποκράτης. Κι όλα αυτά μ’έναν τρόπο δικό σου. Που δεν είναι ωστόσο ο στόχος σου. Αλλά γίνεται. Και γι’ αυτό πείθει»
Δημήτριος Β. Σπυρόπουλος
Αντιστράτηγος – Αναθεωρητής ε.α. 12.8.1997
«(…) Με το μεστό, καίριο και γλαφυρό αφηγηματικό λόγο της, η εκλεκτή συγγραφέας, επιχειρεί στο βιβλίο αυτό –εφηβικό μυθιστόρημα όπως το χαρακτηρίζει – να δώσει την άλλη ‘διάσταση’ του γιατρού, που τόσο έχει παρεξηγηθεί στην εποχή μας, με τις τεχνοκρατικές αντιλήψεις και την αποθέωση του ψευδεπίγραφου καταναλωτικού ‘ευδαιμονισμού’: του γιατρού που μένει πιστός στον όρκο του Ιπποκράτη… ένα βιβλίο πολύ επίκαιρο, πολύ ανθρώπινο –θα πρόσθετα – που αξίζει να διαβαστεί απ’όλους. Και ιδιαίτερα από τους νέους στους οποίους απευθύνεται»
Γιάννης Χατζημανωλάκης,
Δελτίο Επαγγελματικού Επιμελητήριου
Πειραιώς, Ιούν-Ιούλ. 1997
«(…) Κύριο και σημαντικό επίτευγμα του βιβλίου σου – αποτέλεσμα της γλαφυρότητας του λόγου και της γνώσης του θέματος σε βάθος – είναι η προσπάθεια αποκατάστασης του κύρους του ιατρικού επαγγέλματος που είχε τρωθεί σοβαρά με ‘τα λαδώματα και τις άλλες αθέμιτες υπερβάσεις’ που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, τα τελευταία χρόνια. Και αυτό θεμελιώνεται άριστα, με τον πιο επαγωγικό τρόπο (…)»
Μάνος Χωριανόπουλος
2.ΙΧ.97
«Με γλαφυρό λόγο, λιτό ύφος και κυρίως με λυρισμό και όνειρο η κ. Τούλα Μπούτου μας μεταφέρει στον ιδεώδη χώρο όπου η ιατρική ασκείται ως ύψιστο ανθρωπιστικό λειτούργημα με μόνο αντάλλαγμα την ηθική ικανοποίηση που νιώθει αυτός που σώζει ζωές»
Εφ. Η Γλώσσα μας
(φ. 80-81-82, Ιούλ-Αύγ-Σεπτ 1997)
«(…) Δόκιμη, συναρπαστική γραφή, αληθινή και με λιτή αφηγηματικότηα. Τη φορά τούτη, η αξιολογότατη λογοτέχνιδα, κινήθηκε με την ευσύνοπτη γλαφυρότητά της και στη διάσταση της έννοιας ‘Γιατρός’(…)»
Εφ. Σύγχρονη Σκέψη
Μάιος-Αύγουστος 1997
«Είναι μια φωνή το βιβλίο που αντιστέκεται σε όσα τρομερά ακούγονται και τόσο υποβιβάζουν και αδικούν τους γιατρούς. Βέβαια, υπάρχει δυστυχώς, η επιρροή της υλιστικής εποχής μας και στους κύκλους τους δικούς μας. Όμως δεν είναι ο κανόνας. Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος με τους αληθινούς λειτουργούς της Ιατρικής. Αυτή η φωνή επιθυμούμε ν’ακουστεί, να γίνει γνωστή και στους νέους. Να την αγαπήσουν»
Ιατρικό Βήμα
Ιούνιος 1998
«(…) Ένα έργο φλογερής ιδεολογίας που θυμίζει το πάθος της χαμένης μάχης. Ίσως γι’αυτό η συγγραφέας προλογίζει το έργο της, πράγμα σπάνιο στη λογοτεχνία, και χαρτογραφεί την πραγματικότητα. Δηλώνει έτσι, εμμέσως πλήν σαφώς ότι δεν ονειρεύεται. Ότι πιστεύει πως μέσα από την ανίερη μετάλλαξη θα ξεπηδήσουν πάλι περήφανα γονίδια που θα απομακρύνουν την ιατρική από τα τραπεζικά γκισέ για να την επαναφέρουν στην κλίνη του πάσχοντος συνανθρώπου.
Συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία της, έστω εξ ανάγκης»
Περ. Φαρμακευτική Αγωγή, τ. 89