YouTube

Η ΠΕΙΡΑ ΜΟΥ

Πείρα μου πόσο σε μισώ!
Πείρα μου ακριβοπληρωμένη,

αξιοθαύμαστη πείρα μου.

Εσύ τα βήματα που ξέρεις να κάνεις

σταθερά και μονότονα.

Τα μάτια να βλέπουν

τον ξεκάθαρο ορίζοντα

ίσια μπροστά.

Τίποτα πέρα απ’τη γραμμή

του ορίζοντα!

Που ξέρεις να προβλέπεις

και να μαντεύεις την καταιγίδα

και το ξάφνιασμα της προσμονής.

Που ξέρεις να ξύνεις

τη χρυσή κορνίζα της αυταπάτης

για να φανεί το μπρούντζινο περιθώριο

της στεγνής αλήθειας.

Σε κουβαλώ μέσα μου.

Αναπόσπαστο φορτίο του είναι μου.

Παγωμένη βροχή

στα τρυφερά φτερά που τρεμουλιάζουν.

Και σύ, καταλυτική,

ξέρεις να κατακτάς κάθε στιγμή κι ένα μου κύτταρο.

Σίγουρη για την τελειωτική σου Νίκη.

Πείρα μου σεβάσμια

με ξέμαθες να ονειρεύομαι.

Γι΄αυτό σε μισώ!

Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας

Φύτρα γιγάντων!

Γυιός τοῦ Φιλίππου μά καί τοῦ Ἄμμωνα Δία ὁ βλαστός

κι ἀπ'τοῦ Ἀριστοτέλη τή σοφία μπολιασμένος

τή μοίρα τῆς Ἑλλάδας στά χέρια σου κρατώντας

τήν πῆρες μακριά, στά πέρατα τοῦ κόσμου νά τήν πᾶς.

Ἀκροβατώντας πάνω σέ νομοτέλειες βαρβάρων καί σέ ἐπίβουλη

ἐχθρῶν κυριαρχία.

Ἴδιος μέ Ἄνεμο ἀσίγαστο καί νικηφόρο

πότε μπροστά καί πότε πίσω νά σαρώνεις ἀντιστάσεις

καί πάλι σκύβοντας μέ συγκατάβαση

πάνω ἀπό τό νικημένο σου ἐχθρό

νά σπέρνεις ὁλούθε Ἑλληνικές ἀμφικτιονίες.

Γιά τῶν λαῶν νά πασχίζεις τήν ὁμόνοια.

Τῆς γλώσσας τῆς Ἑλληνικῆς νά στήνεις θρόνο

καί τῆς ὁρμῆς σου πάντα σωστά νά κρατᾶς τό χαλινάρι.

Μεγάλε Στρατηλάτη!

Ἔκθαμβος ὁ κόσμος στό ἀντίκρισμά σου

Ἀπ'τήν περίσσεια σου Ἀνθρώπινη Σαγήνη

κι ἀπ'τήν πρωτοφανέρωτη συνάμα, θεία Φλόγα,

τίς πύλες τῶν λαῶν μιά-μιά θωροῦνε

ν'ἀνοίγονται μπροστά σου, κι ἀποροῦνε...

Κι ἐσύ ἀκάματος. Ἕνα ταξίδι γιά μιά Ἰθάκη

τή δική σου, ἀκολουθώντας σάν θεία προσταγή,

Τι κι ἀν σάν ἄλλος Γόρδιος δεσμός

καί τά τριαντατρία σου τα χρόνια ξάφνου σπάσαν;

Ἦταν μακρύς τοῦ ταξιδιοῦ ὁ δρόμος.

Τόσα τά πλούτη καί οἱ ἔξοχες στιγμές του.

Τόση ἡ γόνιμη σπορά πού ξέμεινε νά βλασταίνει στούς αἰῶνες

πού καί τῆς Ἄπιαστης ἸΘάκης, Ἀλέξανδρε Μεγάλε,

τ'ὄνειρο δικαιώνει!